به نام او که هر چه در من است از اوست و هرچه نیست زین "من"خاکی ست!
به نام او که قلم چون به نامش رخصت گیرد،رخ "زر" گیرد و هر قلمی که جز او یاد کند ،از برای صاحبش جز"وزر" نباشد!
به نام او که هم مستتر است و هم هویدا،هم کوه است و هم دریا،هم باطن است و هم رداو...
به نام او که "تفسیر" نامش جز "تقصیر" نباشد چرا که غایت فکر ما در"حوض معنا"دست و پا میزند درحالی که "اقیانوس معنا"در روبروی معنای او آبزنی بیش نیست!
........
وباشد که فکرم "زینت"باشد و قلمم آینه طینت این زینت!
.......
اول دفتر به نام ایزد دانا
صانع پروردگار حیّ توانا
اکبر و اعظم، خدای عالم و آدم
صورت خوب آفرید و سیرت زیبا
از در بخشندگی و بنده نواری
مرغ هوا را نصیب و ماهی دریا
|حضرت سعدی|
